To przeważnie tańce wirowe, w większości tańce par pojedynczych. Odznaczają się bogactwem motywów tanecznych, na które składa się przeplatanie półobrotów, obrotów i różnego rodzaju akcentów ze zmianą kierunku obroitów, a czasem kierunku przesuwania się koła. Najczęściej powtarzającym się krokiem jest krok polki wykonywany w różny sposób:
- szurając po podłodze – w szuroku,
- wirując z rozmachem – w polce wściekłej,
- grygając – w trampolce,
- lub połączonej z półobrotem – w polce z nogi.
Do tańców zbiorowych należy krzyżok, tańczony w cztery pary i kończony szurokiem.
Oddzielną grupę tańców stanowią tzw. „krakowioki” i stanowią popisy męskie przed muzyką przeplatane przyśpiewkami.
